O kompatybilności wprzód i jej dziwactwach

Oto proste zadanie. Proszę sobie przypomnieć dowolną funkcję z dowolnej platformy/biblioteki/frameworka/itp. posiadającą przynajmniej jeden parametr, który nigdy nie został przez nas użyty w żadnym jej wywołaniu. Idealnie by było, gdyby ów argument występował na innej pozycji niż ostatnia – tak, żeby jego pominięcie wymagało podania zera, NULL-a, nulla, nila, Nila, None-a, pustego napisu/tablicy/listy lub dowolnej innej, “neutralnej” wartości.
Jeżeli udało nam się uporać z tą łamigłówką, to mam kolejną w postaci prostego pytania: dlaczego takie funkcje w ogóle istnieją? Zadając to pytanie na głos, często doczekamy się odpowiedzi, które niewiele mają wspólnego z prawdą. Bo istnieją rzadkie sytuacje, gdy ów felerny parametr jednak się przydaje. Bo nie ma innego dobrego miejsca, gdzie można by go umieścić. Bo język programowania jest kiepski i tak już musi być. Bo w sumie co to za kłopot z tym jednym nullem więcej. Bo.. bo… – i tak dalej.

W rzeczywistości prawidłową odpowiedzią jest zazwyczaj brzydkie słowo na ‘k’, czyli kompatybilność :) Pół biedy, jeśli chodzi tutaj o kompatybilność wsteczną – ona jest codziennością co bardziej złożonych aplikacji i systemów oraz wszelkich bibliotek, które mają swoją własną historię. Nie da się jej uniknąć i zwykle nawet nie warto próbować, chociaż oczywiście okresowe jej porzucanie jest w gruncie rzeczy wskazane.
Jest jednak jeszcze kompatybilność wprzód. Dziwna to idea, mająca na celu przewidywanie przyszłych wymagań wobec systemu i ułatwiająca lub wręcz umożliwiająca sprostanie im. Należy więc ona do dziedzin z pogranicza prorokowania i prognoz pogody, zatem z miejsca wydaje się cokolwiek podejrzana. Co więcej, potrafi się ona wkraść do projektu tak podstępnie i niezauważenie, że nie musi być nawet świadomie stosowana, by zostawić w nim swoje ślady. Ślady zupełnie niepożądane, o czym jednak przekonujemy się zwykle dopiero dużo później.

Mniej więcej coś takiego zdarzyło mi się ostatnio podczas tworzenia wersji androidowej swojej gry sprzed paru lat, czyli Taphoo. Sprawa dotyczy formatu niewielkich (<1 kB) plików, w którym obie wersje przechowują poszczególne etapy gry. Nie należy on w żadnym razie do przesadnie skomplikowanych, gdyż jest prostym formatem binarnym, składającym się z trzech części:

• stałego nagłówka o rozmiarze dwóch bajtów, równego zawsze 54 4C (w ASCII są to znaki TL, będące skrótem od Taphoo Level)
• wymiarów etapu: szerokości i wysokości, zapisanych na dwóch bajtach każda
• właściwej planszy, której każda komórka zajmuje dokładnie jeden bajt

Format etapów w Taphoo

Oryginalnie format ten służył jedynie windowsowej wersji gry, ale nie widziałem żadnych powodów, dla których nie mógłbym użyć go także w powstającym porcie na platformę Android. Z pewnością znaczącym czynnikiem było to, że razem z pierwotną wersją gry napisałem też do niej – nie chwaląc się – bardzo dobry edytor :) Rozsądne było więc, aby przepisać kod wczytujący poziomy na Javę i włączyć go do gry w wersji androidowej.
Intuicja każe przypuszczać, że wtedy właśnie pojawiły się kłopoty. Faktycznie tak było. W związku mam jeszcze jedną, ostatnią dzisiaj zagadkę, która powinna być stosunkowo łatwa do rozwiązania na podstawie informacji podanych wcześniej. Co mianowicie jest przykładem niepotrzebnej kompatybilności wprzód w opisanym wyżej formacie i jakie problemy może to stwarzać podczas portowania?…

Mobilne Taphoo

QR-Code z linkiem do Marketu

Dzisiejszy okrągły, 512-ty post to doskonała okazja, żeby pochwalić się nową produkcją… No, może nie do końca nową, ale z pewnością wartą zauważenia :) Chodzi o Taphoo – czyli moją całkiem udaną grę sprzed kilku lat – w wersji na platformę mobilną Android. Styl grafiki został przy okazji trochę zmieniony, a sterowanie jest oczywiście dostosowane do (znacząco innego) interfejsu urządzeń. Z opinii wczesnych testerów wynika na szczęście, że po tym przeniesieniu na mniejsze (ale za to dotykowe i przenośne) ekrany gra wciąż prezentuje się przynajmniej tak samo dobrze ;)

Jeśli więc mamy szczęście posiadać telefon, tablet, netbook, lodówkę lub suszarkę z Androidem, to zachęcam do przyjrzenia się tej produkcji (*). Zwłaszcza że jest ona – podobnie jak wersja pod Windows – całkowicie freeware :)

Taphoo w Android Markecie

(*) W przypadku suszarek i lodówek mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem grafiki i sterowaniem.

Taphoo 1.1

Naszła mnie dzisiaj nieodparta ochota, aby opublikować nową wersję jednej z bardziej udanych swoich produkcji – czyli Taphoo. Oczywiście nie oznacza, że potrafię pstryknąć palcami i w ten sposób wyczarować nową edycję gry. Po prostu planowałem to od jakiegoś czasu, lecz chciałem jeszcze dodać trochę więcej etapów i jakieś nowe funkcje.

Ostatecznie skończyło się na 10 nowych poziomach – zatem łącznie jest ich teraz 60. I na pewno nie są już one takie proste jak poprzednie ;] Wystarczy rzucić okiem choćby na ten:

Jeżeli jakimś cudem nie jest on dla ciebie odstraszający, to zapraszam do ściągnięcia nowej wersji :) Można ją zainstalować bezpośrednio na starej, w tym samym katalogu.

  Taphoo (1.8 MiB, 6,461 downloads)