Okno na pingwina

Czasami przydaje się posiadanie więcej niż jednego operacyjnego na jednym komputerze. Jeżeli oba używają tego samego systemu plików, to zwykle nie ma problemu z wymianą danych.

A co zrobić, jeżeli tak nie jest – czyli na przykład chcemy dostać się z poziomu Linuxa do plików używanych w Windows lub odwrotnie? W jedną stronę jest łatwo: większość dystrybucji Linuxa obsługuje przynajmniej odczytywanie z partycji NTFS, a niektóre automatycznie montują znalezione woluminy, które korzystają z tego systemu plików.
Jeżeli zaś chodzi o operację odwrotną, to naturalne Windows nie patrzy tak przychylnie na inny system operacyjny. Wbudowana w okienka obsługa różnych systemów plików nie obejmuje ext2 i ext3, czyli tych używanych w ogromnej większości Linuksów. Tutaj mogą pomóc tylko zewnętrzne narzędzia.

Jednym z nim jest Ext2 IFS. Ma on tę zaletę, że działa jak sterownik, a nie np. wtyczka do Eksploratora, Total Commandera czy innego menedżera plików. Dzięki temu podmontowane partycje linuksowe są widoczne w całym systemie.

Można z nich korzystać właściwie tak samo jak z dysków NTFS, czyli odczytywać i zapisywać pliki, katalogi, zmieniać etykiety woluminów, itp. Nie trzeba też kopiować plików tam i z powrotem, aby je modyfikować.

Sam nie używam Linuksa zbyt często, ale taki sterownik jest bardzo wygodny. Chociaż prawdopodobnie dostęp do partycji ext3 z Windows sprawia, że Linuksa uruchamiam nawet jeszcze rzadziej niż wcześniej ;)