Hoży koderzy

Oto stereotyp typowego programisty: przygarbiony osobnik, koniecznie płci męskiej, z zapałem stukający w klawisze celem produkcji niezrozumiałego wyrobu tekstopodobnego i odchodzący od ekranu tylko w stanach wyższej konieczności. Czy to brzmi znajomo? Być może tak. Nie sądzę jednak, żeby ktokolwiek chciał przypisać sobie taką definicję. Jest ona zresztą zupełnie nieuzasadniona!

Koder bowiem istotą społeczną jest i nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Aby sie jednak o tym przekonać, należy ów gatunek zaobserwować w jego naturalnym środowisku – czyli w grupie osób o podobnych zainteresowaniach i pasjach. Wówczas okazuje się, że kod jest jak pewna firma produkująca telefony komórkowe – łączy ludzi :)
Taką okazją są oczywiście wszelkie zloty, zjazdy, konwenty, itp. Nie inaczej jest już od pięciu lat z doroczną konferencją IGK w Siedlcach. Trzeba zresztą przyznać, że słówko ‘konferencja’ pasuje do tej imprezy w stopniu wybitnie zmiennym. Zdarzają się edycje, które rzeczywiście przypominają naukowe konferencje lub (uwaga, trudne słowo) sympozja. Jest tak zwykle wtedy, gdy odpowiednie zareklamowanie imprezy powoduje przyciągnięcie większej liczby uczestników oraz sponsorów, co przekłada się na bogatszą agendę. W skrajnym przypadku mogą to być nawet dwie równoległe sesje referatów, co aczkolwiek zdarzyło się dotąd tylko raz.

Zaledwie mały fragment
spontanicznie powstałej sieci

Jeśli zaś na miejscu nie pojawia się tłum gości, a plan poszczególnych dni nie jest wypełniony do ostatniej minuty, konferencja nabiera bardziej kameralnego charakteru. W tej kategorii modelowym przykładem jest rzecz jasna pionierska edycja nr 1. W tych latach bardziej ujawnia się ten drugi – oprócz merytorycznego – aspekt konferencji: traktowanie jej przede wszystkim jako spotkania ludzi, którzy na czymś dobrze się znają i oprócz wymiany doświadczeń chcą też dobrze się bawić.
A oto nietrudno, a dzięki szybkiemu rozwojowi techniki jest właściwie coraz prościej :) Weźmy na przykład grupę koderów i umieśćmy ją w sali, której jedynym znaczącym elementem jest duży stół i krzesła. Za parę minut zobaczymy tam skleconą naprędce, lecz działająca bez problemów sieć opartą o switche, crossowane kable, WiFi i co tylko się da. Jakimś magicznym sposobem zawsze przecież znajdzie się jedno gniazdko, jedno miejsce i jeden kawałek skrętki więcej ;-)

Wyniki quizu
w całej okazałości

Istnieją też bardziej wyrafinowane i zorganizowane formy rozrywki niż zwyczajowe rozgrywki w gry sieciowe. Można na przykład zaaranżować tematyczny quiz, w którym uczestnicy odpowiadają na pytania z dziedziny – a jakże – kodowania oczywiście. Ten pomysł nie jest nowy ani oryginalny – to już prawie tradycja na GDC (Game Developers Conference). Jak się okazało, przeniesienie go na polski grunt okazało się całkiem niezłym posunięciem. Zwłaszcza, że ta zupełnie oddolna inicjatywa została w końcu wsparta przez organizatorów IGK i zrealizowana przy ich pomocy.

I być może za rok zostanie przynajmniej powtórzona, a może nawet nie będzie jedynym tego typu ‘nadobowiązkowym’ wydarzeniem. Bo przecież kodowanie kodowaniem, ale – nie ma co ukrywać – grać też trzeba, prawda? ;]

16:25 do Siedlec

Niniejszym uważam pakowanie się za oficjalnie zakończone – plus minus pewne drobne szczegóły, rzecz jasna. W tym roku dość sporo okoliczności wydaje się zresztą być przeciwko mojemu bezproblemowemu udziałowi w konferencji IGK. Począwszy od faktu, że od paru dni leczę jakąś zatokowopodobną grypę i kuracja jeszcze trocha potrwa, a skończywszy na tym, że nie będę mógł zjawić na miejscu od samego początku. To z kolei wina uczelni i pewnego “arcyważnego” kolokwium, na którym niestety muszę być :P

I dlatego ominie mnie chociażby tradycyjne zgrupowanie na dworcu Warszawa Wschodnia, skąd zdecydowana większość podróżujących na konferencję dokonywała przesiadki. Pamiętam jeszcze bardzo dobrze, jak niezwykłe było to spotkanie cztery lata temu, podczas pierwszej edycji konferencji… Czasami zazdroszczę tym, którzy pojawią się na niej po raz pierwszy – ale w sumie chyba jednak wolę być “starym wyjadaczem” ;P
Na szczęście moje spóźnienie nie powinno być wielkie ani godne żałowania – w końcu pierwszy dzień to tylko rekla… tj. prezentacje zaproszonych firm :) Bardziej interesujące rzeczy w postaci referatów oraz konkursu Compo są bowiem kwestią następnych dni.

Konferencja się zbliża…

1 – Akademia Podlaska
2 – PKP
3 – PKS
4 – Droga z Warszawy

…i to wielkimi krokami. Mam oczywiście na myśli doroczną konferencję IGK, której piąta już edycja rozpocznie się w Siedlcach już w ten piątek. Wpadł mi właśnie w ręce skrócony informator, który zawiera wiele ciekawych informacji. Są oczywiście podstawowe wiadomości logistyczne związane z tym, jak na miejsce konferencji w ogóle trafić. Te są jednak potrzebne głównie tym, którzy wybierają się tam pierwszy raz; takim wyjadaczom jak ja, stawiającym się na (prawie) każdej edycji, nie są już w ogóle potrzebne :-)
Znacznie bardziej interesujące są tematy referatów, które będzie można usłyszeć na miejscu. Tym razem cztery z nich (czyli więcej niż połowa wszystkich!) będą wygłoszone przez osoby związane z Warsztatem, co mieści się około zwyczajowej średniej. Rarytasem będzie pewnie wykład poprowadzony przez jednego z twórców Wiedźmina, a dokładniej przez głównego projektanta rozgrywki, który opowie o produkcji i projektowaniu gier.

Zatem będzie ciekawie. Już nie mogę się doczekać :)

Jeden dzień ekstra

Taki dzień jak dziś zdarza się nieczęsto, bo przecież średnio (niemal) raz na cztery lata. Ci, którzy mieli okazję się tego dnia urodzić, mogą być z tego albo niezadowoleni – bo mają urodziny cztery razy rzadziej – albo bardzo szczęśliwi: w końcu przecież starzeją się cztery razy wolniej ;-) Wszyscy inni mogą zaś skorzystać z okazji, jaką daje to nieczęste wydarzenie. Jest to mianowicie dobry pretekst, by zastanowić się, co robiliśmy poprzedniego 29 lutego i co być może będziemy robili, gdy taka data zdarzy się po raz kolejny.

Jak to było ze mną? Otóż cztery lata temu byłem ledwie co uczniem drugiej klasy szkoły średniej. Kiedy o tym myślę, widzę, jak nieprawdopodobnie dużo zmieniło się od tego czasu.
Bardzo zmienił się też Warsztat, z którym już wtedy jednak byłem bardzo związany (choćby poprzez pełnienie różnych funkcji względem serwisu, forum czy kanału IRC). Wystarczy przypomnieć, że wtedy większość członków tego community nie znała się osobiście. Zmienić miała to dopiero I Ogólnopolska Konferencja Twórców Gier Komputerowych, która odbyła się ostatecznie parę miesięcy później.
A teraz? Jestem już całkiem dobrze zaprawionym w bojach studentem trzeciego roku informatyki, a wspomniana konferencja za parę tygodni doczeka się już swojej piątej edycji. Warsztat już dawno nie jest tym samym Warsztatem i choć przeżył wiele zmian, nie wszystkie były na szczęście zmianami na gorsze :)

Co będzie za kolejnych lat cztery?… Nie podejrzewam siebie o żadne nadzwyczajne zdolności profetyczne, więc pozwolę sobie nie podejmować żadnych prób wróżenia “z fusów”. Zresztą, na ów rok 2012 zapowiedziano już całkiem sporo wydarzeń – od Mistrzostw Europy w Polsce po koniec świata włącznie – zatem na pewno jest na co czekać ;] Ale i tak wiadomo, że swoją własną przyszłość musimy ułożyć sobie sami…

Rejestracja na konferencję IGK nr 5

Od wczoraj można już korzystać z internetowej rejestracji uczestników V Ogólnopolskiej Konferencji Inżynierii Gier Komputerowych, która odbędzie się na początku kwietnia. Wprawdzie jak co roku pojawia się mnóstwo pytań i wątpliwości – dodajmy jeszcze, że zwykle tych samych: czy można płacić przelewem elektronicznym, co z noclegiem po ostatnim dniu konferencji, itd. – ale zazwyczaj były one wyjaśniane w odpowiednim czasie przez organizatorów. Miejmy nadzieję, że tak będzie i tym razem :)
Tymczasem zainteresowanych zachęcam do tego, aby nie zrażać się dziwnie wyglądającą “maskotką” konferencji i dokonać rejestracji. Jak wiadomo, ilość miejsc ograniczona ;)

Wypadki chodzą po laptopach

Kadr z materiału tvn24

Oglądając wczoraj jeden z programów informacyjnych, przeżyłem lekki szok. Oto w jednym z materiałów dziennikarze prezentowali dwa dość ponuro wyglądające laptopy. W jednym na przykład wierzchnia warstwa pokrywy częściowo nie trzymała się reszty obudowy; w drugim zaś przez ekran przebiegała urocza rysa (i to chyba nawet niejedna).
Nie był to bynajmniej reportaż pod tytułem “Dziwne przypadki utraty danych”, a rzeczone komputery nie zostały wcale zebrane z jezdni po bliskim spotkaniu z samochodem ani wyłowione z dna morza. Oba komputery pochodziły z Ministerstwa Sprawiedliwości, a więc miejsca dalekiego od takich ekstremalnych wypadków. A stąd już o krok od wniosku, że uszkodzenia te powstały od normalnego użytkowania komputerów.

I to jest straszne! Pomyślmy tylko, że wyciągamy laptop z torby i nagle zauważamy, że ni z tego, ni z owego, obudowa ekranu wygląda tak, jakby trzymała się tylko na słowo honoru. Albo budzimy się rano i widzimy, że matryca została nie wiadomo dlaczego podzielona na pół mało efektowną rysą. A wszystko to może zdarzyć się zupełnie spontanicznie i bez żadnych wyraźnych powodów! Bo skoro wydarzyło się w tak spokojnym i nudnym miejscu jak zwykłe ministerstwo, podczas całkowicie normalnego i zgodnego ze wszystkimi normami procesu użytkowania, to przecież może zdarzyć się każdemu z nas, prawda?…
Mam aczkolwiek wrażenie, że gdyby rzeczywiście coś takiego kiedyś przytrafiło się mnie albo dowolnemu innemu, przeciętnemu użytkownikowi, to nadal mógłby to być materiał do pokazania w TVN. Tyle że nie w Faktach, a raczej w Nie do wiary ;-)

Życzenia

Koniec grudnia to taki czas w roku, kiedy wszyscy składają sobie życzenia pomyślności i szczęścia. Nie będę gorszy :) Życzę więc wszystkim wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku!