Liczenie stałych

Dzisiaj pokażę pewną sztuczkę, mogącą nieco ułatwić życie programiście, który – jak wiadomo – zawsze ma za dużo pracy. Nie jest ona zbyt odkrywcza ani pomysłowa, ale ponieważ wielokrotnie zdarzyło mi się z niej korzystać (ostatni raz całkiem niedawno), sądzę że zasługuje na wzmiankę.

Sprawa dotyczy typów wyliczeniowych w C++ – czyli tworów, które pojawiają się często w większości programów. W moim ostatnim przypadku był to prosty typ definiujący wachlarz kolorów używanych w różnych miejscach systemu GUI:

Jest to podobny zestaw do tego, jaki można zobaczyć w Windows w oknie Właściwości: Ekran, na zakładce Wygląd. Naturalnie jest on dość okrojony, jako że nie potrzebujemy tutaj niczego aż tak skomplikowanego. Nie jest jednak wykluczone, że kiedyś się rozrośnie…
Każdemu z tych “systemowych” kolorów trzeba teraz przyporządkować kolor rzeczywisty – żeby wiedzieć, jak narysować konkretne kontrolki. Można zdefiniować do tego sporo zmiennych w stylu clActiveCaptionColor czy clControlNormalColor, ale lepszym rozwiązaniem jest tablica:

Problem w tym, że trzeba podać jej rozmiar. Można oczywiście wpisać tam na sztywno 5, ale doskonale wiadomo, jakie są skutki stosowania w kodzie “magicznych liczb”. Można zdefiniować sobie stałą, lecz wtedy też będziemy musieli ręcznie modyfikować jej wartość, jeżeli liczba kolorów się zmieni.

Potrzebujemy więc sposobu na automatyczne określenie liczby stałych zdefiniowanych w typie wyliczeniowym. W językach dysponujących dynamicznymi informacjami o typie – jak C# czy Java – byłoby to zapewne proste, lecz tutaj nie mamy tego komfortu. Zamiast tego możemy sobie jednak poradzić inaczej – dodając do typu wyliczeniowego kolejną stałą:

Kompilator nada jej wartość o jeden większą od poprzedniej. Ponieważ pierwszej stałej przypisał zero, GC_COUNT będzie odpowiadało liczbie 5 i to będzie właśnie liczba użytecznych stałych w typie wyliczeniowym. Teraz można już zadeklarować potrzebną tablicę:

Podobnie można zrobić dla każdego typu wyliczeniowego. Najlepiej działa to wtedy, gdy kompilator sam numeruje jego stałe. Jeżeli sami to robimy, to oczywiście trik nadal będzie działał (zmienna *_COUNT będzie zawsze miała największa wartość). W tablicy pojawią się jednak niewykorzystane elementy i te dziury ewentualnie trzeba będzie omijać.

Be Sociable, Share!

• 
• 

Be Sociable, Share!

• 
• 

• Tweet
•