Styl dla kodu w Wordzie

Dokumenty zawierające wstawione fragmenty kodu to zazwyczaj artykuły w sieci formatowane przy pomocy znaczników HTML. Rzadziej pojawia się potrzeba wstawienia listingu programu do tekstu edytowanego w pakiecie biurowym, ale jeśli już takowa zajdzie, to warto wiedzieć, jak to zrobić. A właściwie: jak to zrobić (w miarę) dobrze :)

Należy mianowicie pamiętać o tym, że poważne edytory tekstu pozwalają na zgrupowanie ustawień formatowania tekstu w postaci styli. Analogia do klas CSS jest tu dość znaczna, chociaż występują pewne drobne różnice. Jednak i tu, i tu mamy do czynienia z narzędziem, które powinno wykonywać większość pracy związanej z nadawaniem tekstowi wyglądu. Oczywiście miejscowe pogrubienia czy podkreślenia są więcej niż dopuszczalne, ale dla większych odstępstw w formatowaniu – które zwykle mają jeszcze uzasadnienie merytoryczne – należy korzystać z istniejących stylów lub definiować własne. Pod to kryterium podpada na pewno wstawianie do tekstu kawałków kodu.
Niestety, twórcy Worda z pakietu Office uznali najwyraźniej, że niepotrzebny jest predefiniowany styl dla kodu, więc trzeba go sobie stworzyć we własnym zakresie. Należy wówczas pamiętać o:

• odpowiedniej czcionce. Kod zapisuje się czcionką o stałej szerokości znaków w większości IDE, więc prawie wszyscy programiści są do tego przyzwyczajeni. Ze standardowo dostępnych czcionek osobiście polecam Consolas :)
• odstępach między akapitami (a raczej ich braku). ‘Akapit’ jest czymś innym niż ‘wiersz’ w edytorach tekstu, co jest podobne do różnicy między tagami p i br w HTML. Wciśnięcie klawisza Enter dodaje nam jednak nowy akapit, co domyślnie oznacza również wstawienie sporego odstępu pionowego. Nie chcemy takiego odstępu w linijkach kodu. Dlatego powinniśmy uaktywnić opcję Nie dodawaj odstępu między akapitami o tym samym stylu w ustawieniach akapitu.
  Gdy tak zrobimy w grę zacznie wchodzić tzw. interlinia, określająca odstęp między wierszami. Ponieważ listingi powinny być pisane dość gęstymi linijkami (choć oczywiście bez przesady), optymalna zdaje się interlinia pojedyncza.
• wcięciach. Pod tym pojęciem kryją się dwie rzeczy. Pierwszą z nich są tabulatory, czyli miejsca, do których przeskakuje kursor po kolejnych naciśnięciach Tab. Domyślnie są one usytuowane w równej odległości od siebie, co w przypadku kodu ma sens, więc możemy je tak zostawić.
  Drugą sprawą jest wcięcie całych fragmentów kodu, co wyróżniałoby je bardziej spośród reszty tekstu. Wydaje mi się, że dodatkowy prawy margines o szerokości 30 do 50 punktów jest w takim wypadku wystarczający. Takie wcięcie możemy ustawić w opcjach akapitu.
• sprawdzaniu pisowni. Tak naprawdę chodzi o wyłączenie tego sprawdzania, dzięki czemu nie będziemy mieli w kodzie prawie każdego wyrazu w podkreślonego na czerwono. Czynimy to, przechodząc do opcji języka i zaznaczając Nie sprawdzaj pisowni ani gramatyki. Niestety nic mi nie wiadomo o tym, żeby w przyszłych wersjach Worda miała się pojawić opcja Automatycznie sprawdzaj błędy kompilacji :)