Stare pliki INI

Jest coś takiego jak aplikacje typu portable. Charakteryzują się tym, że nie wymagają instalacji i nie zostawiają żadnych “śladów” w systemie poza swoim własnym folderem. Takie programy są praktyczne, jeśli musimy korzystać z wielu różnych, nieswoich komputerów – wtedy można je przenieść na nośniku typu pendrive i uruchamiać bezpośrednio z niego.

Oczywiście nasze własne aplikacje nie muszą należeć do tej kategorii. Inaczej musielibyśmy na przykład zrezygnować z możliwości zapisywania ustawień programu w Rejestrze… Hmm, ale czy akurat tutaj jest czego żałować? :)
Ano niekoniecznie. Dawno, dawno temu popularnym sposobem przechowywania konfiguracji były pliki o rozszerzeniu .ini. Są to bardzo proste pliki tekstowe, zawierające pary klucz-wartość pogrupowane w sekcje. Składnia takiego pliku wygląda następująco:

W Windows API wciąż istnieje interfejs pozwalający na odczytywanie i zapisywanie danych z takich plików, chociaż jest on trzymany podobno tylko dla kompatybilności. Obejmuje on funkcje specjalizujące się w obsłudze konkretnego pliku – mianowicie win.ini z głównego katalogu Windows – ale także dowolnego pliku .ini o podanej przez nas nazwie. Tymi bardziej elastycznymi funkcjami są:

• do odczytywania wartości różnych typów: GetPrivateProfileInt, GetPrivateProfileString, GetPrivateProfileStruct
• do zapisywania wartości: WritePrivateProfileString, WritePrivateProfileStruct
• do pobierania listy sekcji w pliku .ini (GetPrivateProfileSectionNames) oraz listy kluczy w sekcji (GetPrivateProfileSection)

Ich użycie jest dość proste. Jeśli na przykład chcielibyśmy pobrać wartość liczbową z powyższego pliku, to wystarczy poniższe wywołanie, o ile jest on zapisany w bieżącym katalogu jako plik.ini:

Dość podobnie wygląda korzystanie z pozostałych funkcji operujących na pojedynczych wartościach.

Dzisiaj pliki .ini są już trochę reliktem przeszłości, ale wydaje mi się, że do niektórych prostych zastosowań nadają się całkiem dobrze. A jeśli zdarzy się ten niefortunny przypadek, iż w którejś z przyszłych wersji Windows support dla nich zostanie porzucony, to cóż… składniowo są one na tyle proste, że ich parsowanie nie powinno być problemem ;-)