Cokolwiek, czyli Boost.Any

Zasadniczo w C++ zmienne mają jednoznacznie określone typy, znane w czasie kompilacji. Istnieją oczywiście pewne mechanizmy, które zdają się tę zasadę lekko naciągać (dziedziczenie i polimorfizm, szablony), ale bez znaczącej nieścisłości można przyjąć, że jest ona prawdziwa. W języku kompilowanym nie jest to zresztą nic nadzwyczajnego.
Z kolei w językach skryptowych i interpretowanych dość powszechne jest używanie zmiennych bez określonego (tj. jawnie podanego w deklaracji) typu. To, co obecnie przechowuje liczbę, za chwilę może zawierać ciąg znaków czy odwołanie do obiektu i nie ma z tym specjalnego problemu. Typy w takich językach oczywiście istnieją, ale mają je wartości, nie zaś zmienne.

Czasami coś podobnego – czyli zmienna mogąca przechowywać wartości różnego rodzaju – przydaje się i w C++. Wtedy niektórzy przypominają sobie o void*, ale “ogólny wskaźnik na coś” rzadko jest w tym przypadku szczytem marzeń. Jego podstawową wadą jest to, że wymaga on przechowania gdzieś poza nim informacji o docelowym typie wartości, na którą pokazuje – jeśli chcemy ją później wykorzystać, rzecz jasna. Równie poważną jest fakt, że mamy tu do czynienia z wskaźnikiem; pamięć, na którą on pokazuje, musi być kiedyś zwolniona.
Dlatego też lepszym rozwiązaniem jest biblioteka Any z Boosta, umożliwiająca korzystanie ze zmiennych “typu dowolnego”. Reprezentuje go klasa boost::any, mogąca przechowywać wartości prawie dowolnego rodzaju (wymaganiem jest głównie to, by ich typy posiadały zwykły konstruktor kopiujący):

Ponieważ jednak jest to wciąż C++, a nie język skryptowy, do wartości zapisanych w obiekcie any bezpośrednio dostać się nie da. W szczególności nie można liczyć na niejawne konwersje powyższych zmiennych do typów int, string czy Foo. Zamiast tego korzysta się ze specjalnego operatora rzutowania any_cast, który pozwala na potraktowanie wartości zapisanej w any zgodnie z jej właściwym typem:

W przeciwieństwie do void*, próba jej reinterpretacji na inny typ danych skończy się wyjątkiem. Nie trzeba jednak polegać na jego łapaniu, jeśli docelowego typu nie jesteśmy pewni: boost::any pozwala też pobrać jego type_info (tj. to, co zwraca operator typeid) bez dokonywania rzutowania.

I to w sumie wszystko jeśli chodzi o tę klasę, a jednocześnie i całą bibliotekę. Mimo swej niewątpliwej prostoty jest ona bardzo przydatna tam, gdzie potrzebujemy zmiennych przechowujących różne rodzaje wartości. Warto więc się z nią zapoznać :)

Be Sociable, Share!

• 
• 

Be Sociable, Share!

• 
• 

• Tweet
•