Boost i liczby losowe

Narzekanie na jakość generatorów liczb (pseudo)losowych wbudowanych w języki programowania (takich jak rand() w C/C++) to dość popularne zajęcie wśród programistów gier. Chociaż nierzadko jest ono raczej bezpodstawne (albo ma charakter martwienia się na zapas), to niekiedy faktycznie losowość (czy raczej: nieregularność) uzyskiwanych wyników pozostawia wiele do życzenia.
Oczywiście zagadnienie generowania liczb “losowych” doczekało się mnóstwa opracowań jeszcze na długo przed tym, zanim stały się one potrzebne do wyliczania ruchu piłeczki odbitej od paletki w Pongu :) W praktyce możemy więc znaleźć mnóstwo dobrze działających implementacji różnego rodzaju generatorów liczb pseudolosowych dla większości znanych we Wszechświecie języków programowania.

Wspominam o tym, bo ostatnio sam potrzebowałem czegoś podobnego w C++. A gdzie zagląda każdy programista tego języka, gdy czegoś mu brakuje?… Do Boosta naturalnie :) Jako że jest tam (prawie) wszystko, niespecjalnie zdziwiło mnie, że istnieje cała biblioteka od szeroko pojętej losowości – Boost.Random. Zawiera ona rzecz jasna implementacje kilku różnych generatorów liczb pseudolosowych, różniących się nieregularnością wyników, szybkością, wymaganiami pamięciowymi, itd.
Tak naprawdę jednak tym, co czyni tę bibliotekę interesującą, jest sposób łączenia tych generatorów z wieloma dostępnymi tam rozkładami liczb losowych. Jeśli ktoś przysypiał na lekcjach matematyki lub wykładach z rachunku prawdopodobieństwa, to przypomnę, że – najprościej mówiąc – rozkład określa nam, jakie wartości mogą być wylosowane i jakie jest prawdopodobieństwo uzyskania każdej z nich. Przykładowo, standardowy rand teoretycznie oferuje nam liczby losowe o rozkładzie jednorodnym na zbiorze { 0, 1, …, RAND_MAX-1 }. Oznacza to, że – gdyby losowość była tu rzeczywista, a nie udawana – każda z tych wartości ma taką samą szansę na bycie wylosowaną. W przypadków innych rodzajów rozkładów nie musi tak być i niektóre wyniki mogą być bardziej preferowane niż inne (niezależnie od jakości generatora).

Jak więc wygląda to w Boost.Random? Ano całkiem zgrabnie. Najpierw bowiem wybieramy używany generator liczb, a potem pożądany rozkład, i obie te rzeczy możemy połączyć w jeden poręczny obiekt. Oto przykład:
#include

// generator liczb losowych
// (jest to pewna wersja znanego algorytmu Mersenne Twister)
boost::mt19937 rng;

// docelowy rozkład otrzymywanych liczb
// (jednorodny rzeczywisty na przedziale -1…1)
boost::uniform_real dist(-1, 1);

// wynikowy obiekt
boost::variate_generator >
random(rng, dist);

// kilka losowań
for (int i = 0; i < 10; ++i) std::cout << random() << std::endl;[/cpp] Jak nietrudno zauważyć, ten przykład pokazuje, jak bardzo C++ potrzebuje obecnego w C# od wersji 3.0 słowa kluczowego var ;-) Poza tym jednak widzimy, że otrzymany obiekt jest w użyciu bardzo prosty: aby dostać następną losową liczbę, wystarczy po prostu użyć na nim operatora (). Rezultat będzie od razu z właściwego przedziału (nie trzeba żadnych mnożeń czy dzieleń modulo), który określamy, definiując rozkład. Tutaj jest on jednorodny, ale oczywiście w Boost.Random mamy też mnóstwo innych, jak choćby geometryczny, wykładniczy, Gaussa (normalny), Bernoulliego, itp.
Nie to żeby były one jakoś często potrzebne, ale kiedy trafi się – tak jak mi – konieczność użycia któregoś z nich, to dobrze jest mieć tę bibliotekę pod ręką :)

Be Sociable, Share!

• 
• 

Be Sociable, Share!

• 
• 

• Tweet
•