W Windows większość czynności administracyjnych można wykonać przy pomocy interfejsu graficznego. Wraz z wprowadzeniem PowerShella częściowo się to zmieniło, bo – jak to już kilka razy pokazywałem – stanowi on bardzo ciekawą tekstową alternatywę. Istnieje jednak narzędzie, które zamyka to kółeczko i powraca do interfejsu graficznego – to PowerGUI.
Pomysł wydawać się może dziwny, bo przecież GUI nigdy nie osiągnie tego, co jest największą zaletą dobrej konsolki i powłoki tekstowej – ogromnej elastyczności. PowerGUI radzi sobie jednak całkiem nieźle, oferując spore możliwości dostosowywania tego, jakie informacje chcemy przeglądać i jakie dodatkowe akcje możemy na nich wykonać. Obie te rzeczy koduje się po prostu za pomocą poleceń PowerShella; mamy tu elementy zwane script nodes, które wyświetlane są w formie drzewka i po wybraniu prezentują rezultaty jakiejś komendy, np. listę wszystkich uruchomionych procesów (
Get-Process
). Dodatkowo możemy przypisać im też akcje wykonywane na zwróconych elementach lub odwołania do innych kolekcji obiektów (np. usług zależnych od danej).
Ogólnie pomysł wydaje się całkiem zgrabny i ma potencjał oszczędzania czasu – zwłaszcza że klepanie dość rozwlekłych komend PowerShella może być raczej męczące.
Według mnie znacznie przydatniejszą częścią PowerGUI jest dołączony edytor skryptów. To nic innego, jak (niemal) pełnowartościowe IDE do skryptów .ps1. Oprócz kolorowania składni oferuje ono debugowanie przy pomocy pracy krokowej i breakpointów oraz podglądanie wartości zmiennych – czyli prawie wszystko, co programiście do szczęścia potrzebne :)
I właśnie ten edytor jest, jak sądzę, najważniejszych powodem, dla którego powinniśmy rzucić okiem na PowerGUI, jeśli przynajmniej od czasu do czasu używamy PowerShella. Nie od rzeczy jest też argument, że cały ten pakiet licencjonowany jest jako freeware, więc możemy go używać bez ograniczeń do dowolnych celów. Zanim więc druga wersja PowerShella (która ma oferować między innymi środowisko graficzne) wyjdzie w świat, jest to całkiem rozsądna propozycja.
Hmm, ciekawe czy są takie narzędzia do pisania skryptów powłoki w Lunuxie… To by było fajne :)
Swoją drogą – ten PowerShell to fajna rzecz. Gdybym jeszcze używał Windowsa to pewnie bym się skusił :P
Możesz to potraktować jako argument na rzecz zmądrzenia i powrotu do okienek :-) A na poważnie: Linux ma już Mono, więc odstawa jest – może ktoś się skusi i to portnie? :) Nawet specjalnie nie trzeba by zmieniać funkcjonalności – w końcu Linux też ma procesy, “service’y” (zwane tutaj daemonami), i tak dalej. Oczywiście obsługi COM i WMI by nie było, ale sam .NET plus jeszcze wszystko co ma bash, to też całkiem nieźle :)