Sprawa kalendarzowa

Dzisiejszy dzień nie jest zwyczajny – ale tylko dlatego, że kiedyś tak postanowiono. Z bliżej nieokreślonych przyczyn Nowy Rok świętujemy wtedy, gdy za oknami jest szaro, buro i ponuro (względnie biało i zimno). Oczywiście wszystko zależy od punktu widzenia, a ten od punktu siedzenia – lub raczej zamieszkania tudzież klimatu – ale można sobie wyobrazić lepiej dobrany termin…
W ogóle należy stwierdzić, że używany przez nas kalendarz jest wybitne nielogiczny :) Wprawdzie na pewne występujące w nim liczby (zwłaszcza 365 jako najczęstsza liczbę dni w roku) nie da się nic poradzić, ale inne – jak 12, 24, 60, itp. – nie mają specjalnego uzasadnienia ani też żadnej logiki w sobie. Może więc dałoby się jakoś ten system usprawnić? Proponuję “subtelne” przerobienie go na modłę koderską, aby kluczową rolę odgrywały w nim… potęgi dwójki :) Kalendarz ten mógłby wyglądać następująco:

• Zaczynamy od sekundy, którą aczkolwiek zostawimy w spokoju, jako że jest bardzo dobrze zdefiniowana sposób fizyczny. U nas miałaby więc tę samą długość.
• Minuta powinna mieć naturalnie 64 (2⁶) sekundy.
• Analogicznie, godzinę ustalimy jako trwającą 64 minuty.
• Z długością dnia jest pewien problem, jako że 24 znajduje się dokładnie między dwoma potęgami dwójki (16 i 32). Dwa powody przemawiają jednak za tym, aby ustalić tę długość na 32 godziny. Po pierwsze dlatego, iż pozwoli nam to później dobrać dogodniejszą długość roku. A po drugie: dla kodera obecna 24-godzinna doba jest zwykle za krótka, więc dobrze by było ją wydłużyć :-)
• Tydzień miałby oczywiście 8 dni. Zauważmy, że jeśli weekend dalej byłby dwudniowy, to w tym systemie miałby on 64 godziny – czyli o 50% więcej!
• Z miesiącem też nie ma kłopotu: okrągłe 4 tygodnie dałyby łącznie 32 dni w każdym miesiącu. Równa długość miesięcy jest zresztą bardzo praktyczna, bowiem wtedy każda data miałaby jednoznacznie przypisany dzień tygodnia.
• Jeśli zaś chodzi o liczbę miesięcy w roku, to powinna ona wynosić 8. Wtedy nasz koderski rok będzie miał bardzo przyjemną liczbę 256 dni :)

Nietrudno zauważyć, że możliwe są jeszcze trzy inne warianty tego kalendarza, zależne od liczby godzin w dobie i miesięcy w roku (które to w normalnym kalendarzu są niefortunnie ‘pośrodku’). Dwa skrajne produkowałyby jednak rok bardzo różniący długością od obecnego. Trzeci – z 16-godzinnym dniem i 512-dniowym rokiem – miałby z kolei zbyt dużo dni w roku: liczbie 365 (lub 366) jest bowiem nieco bliżej do 256.
Najciekawsze jest to, że w kalendarzu opisanym powyżej rok byłby tylko o 6,33% dłuższy od obecnego. Jeśli więc wystartowalibyśmy koderski rok dzisiaj o północy, to jego koniec przypadłby nad ranem 23 stycznia 2009 roku. Myślę jednak, że istnieją o wiele lepsze punkty startowe, wśród których od razu nasuwa się początek epoki uniksowej, czyli północ 1 stycznia 1970 roku w UTC.

Oczywiście ta wielce pożądana reforma kalendarza napotyka pewne problemy praktyczne. Inna długość doby zapewne byłaby jednym z nich, chociaż oznaczałaby jedynie, że nowa data pojawia się na zmianę albo w środku nocy, albo w środku dnia. Niestety nawet ta prawidłowość dość szybko przestałaby obowiązywać, a w dalszej perspektywie te 6,33% różnicy w długości roku też zaczęłoby być widoczne. I w ten sposób ten genialny w swej prostocie (czy raczej głupocie ;]) pomysł należałoby niestety odrzucić. Po prostu astronomia nie chce z nami współpracować ;P
Ale jest i pewna dobra strona. Otóż napisanie prostego zegarka, wyświetlającego czas w tym systemie “koderiańskim” to zajęcie nieskomplikowane i mało pracochłonne – idealne jako odpoczynek po sylwestrze :)

Be Sociable, Share!

• 
• 

Be Sociable, Share!

• 
• 

• Tweet
•